Als je bij de Dode Zee, het prachtige meer van Galilea of de oase ‘En Gedi’ staat te kijken, krijg je een indruk hoe het in de tijd van de Bijbel geweest moet zijn. Ds. L. van der Kuijl, die voor de tweede keer in Israël is geweest, vertelt ons over de meerwaarde van een bezoek aan dit mooie land. Tegelijkertijd is hij ook relativerend: “Je vindt er Jezus niet en wat de Joden nodig hebben, wedergeboorte en bekering, geldt ook voor onze jonge mensen. Als je met geloofsogen iets van de Heere Jezus mag zien, ben je veel rijker dan wanneer je het Bijbelse land hebt gezien.”
Wat heeft u geraakt of geïnspireerd tijdens uw reis?
“Het is natuurlijk niet overal meer het land zoals het in de Bijbelse tijd eruitzag. Maar het meer van Galilea is prachtig om te zien. Als je er staat besef je dat de Heere Jezus hier geweest is en gepreekt heeft. De Dode Zee maakte indruk op mij. Alles is dood en er is geen teken van leven te bekennen. Ook de woestijn is een bijzonder landschap. Midden in de woestijn, waar alles dor en droog is, vind je dan opeens een oase als ‘En Gedi’. Bij het stromende water ontspruit leven en je komt er opeens allerlei groen tegen.”
Het beeld van zo’n dorre woestijn en zo’n oase, wat doet dat met u?
“In verschillende psalmen gaat het over dit beeld. Ik denk aan psalm 107, waarin we lezen dat de Heere een dorre woestijn tot een vruchtbaar land maakt. Dat is wel echt een meerwaarde van een reis naar Israël. Je krijgt zo’n ander beeld van de Bijbelse geschiedenissen. Neem bijvoorbeeld de gelijkenis van de wijze en de dwaze bouwer. Wie bouwt zijn huis nu op het zand, dat doet toch niemand? Maar in Israël is dat zand een dun laagje, dat keihard geworden is in de droge tijd. De zandgrond voelt hard genoeg aan om een huis op te bouwen, het lijkt net echte rotsgrond. Totdat de regen komt. Het kan daar echt flink regenen en dan spoelt het zand weg. Zulke dingen maken je scherp en geven je inzicht in hoe het in werkelijkheid is geweest.”
Heeft zo’n bijgesteld beeld van de werkelijkheid invloed op uw prediking?
“Jazeker. Als het gaat over de gelijkenis van de wijze en dwaze bouwer bijvoorbeeld. Het huis van je zaligheid kan echt stevig lijken, maar uiteindelijk blijkt het één grote vergissing te zijn als de regen komt en je huis wegspoelt. Aan de andere kant zie je bij de wijze bouwer duidelijk het graven en verdiepen tot je op de rotsgrond kunt bouwen. Dat is het beeld van het leren kennen en meer leren kennen van Wie de Heere Jezus is. In die Rotsgrond Christus moeten we gefundeerd, vastgemaakt worden. Dat geeft een ander accent aan de uitleg van zo’n gelijkenis.”
Hoe was het voor u om in Jeruzalem te zijn?
“In Jeruzalem vind je niet zoveel meer. Het is vooral een toeristische stad geworden, daar word je echt verdrietig van. Veel plaatsen zijn suggestief, zoals de plaats waar de Heere Jezus gestorven zou zijn en het graf. Ook van orthodoxe joden word je niet gelukkig. Hele stukken van het Oude Testament kennen ze uit hun hoofd, maar eigenlijk is het maar arm. Ze missen het belangrijkste en dat is Jezus Christus. Dat is ook gelijk de kern van de vijandschap, want over Hem willen ze niets horen. Maar het kan zijn, dat dit bij ons ook zo is. Dat we wel met de Bijbel bezig zijn en denken een streepje voor te hebben op iemand die dat niet doet, maar dat we zonder de Heere Jezus leven.”
Meer lezen? Lees heel het interview op bladzijde 8-11 van Daniël #14 (2023).
