Het liefste.
Het allerliefste…
Wie is dat voor jou?
Je vader, je moeder, je vriend of vriendin?
Zou jij dat weg kúnnen geven?
Er was er Eén die gaf het Allerliefste wat Hij had weg.
God de Vader.
Zijn Zoon.
Zijn lieve Zoon gaf Hij.
In een wereld die vol was met zichzelf. Waar geen plaats voor Hem was.
De Vader gaf zijn Zoon om Zijn vijanden zalig te maken.
Mensen die niets met Hem wilde te maken hebben.
Bedenk wat het de Vader gekost heeft om de Heere Jezus weg te geven.
Vrijwillig ging de Zoon. Hij verliet de hemel.
En ging naar de aarde.
Zó gaf de Vader het Allerliefste.
Waarom?
Om zondaren te redden van de duisternis.
Zijn liefde reikt zo ver dat alle mensen kunnen zalig worden.
Toch worden niet alle mensen zalig.
Wat doe je als je dit woord overdenkt?
Je omdraaien? Weglopen verder bij dat Grote Geschenk vandaan?
Of loop je biddend mee? Mee naar Bethlehem? Want dáár moet je zijn.
Kom en zie in de stal van Bethlehem. Daar ligt Hij. Gekomen om zalig te maken.
Andrew Gray schrijft het: ‘Eén blik op Jezus en je zult zalig zijn’
Kijk jij uit naar Kerst?
Hoe? Verlangend? Verwachtend?
Of als een vijand?
Echt Kerstfeest is het als je in verwondering en aanbidding mag zitten aan de voeten van
de Gegevene van de Vader.
Deze Allerliefste: mij geboren, mij gegeven.
Ik wens je, samen met hen die jou lief zijn, gezegende kerstdagen.
