Je voelt de wind in je gezicht blazen… en meteen is deze bries al voorbij! Wind kan je niet in een doosje stoppen. Niet bewaren. Zo is de tijd. Zo is ons leven. Wij zijn een damp. Vergankelijk. Alles is ‘ijdelheid’, schrijft de Prediker. Dit heeft hij geleerd door het licht van de Heilige Geest.
Alles ijdel, leeg? ‘Belachelijk, weet je hoe goed ik vandaag bezig was!’, denk je misschien.
Maar… die minuten die wegtikken terwijl jij struint op Insta of YouTube. Opeens is het een half uur later! Herkenbaar voor je?
Bekruipt jou wel eens dit lege gevoel? Dat je ligt te draaien in bed, terwijl de vraag zich aan je opdringt: Hoe ziet de Heere mij? Hoe kijkt Híj naar mijn leven? Wat als het nu eeuwigheid wordt?
Wanneer je, net als de Prediker, iets beseft van jouw leegte dan komt er een diep verlangen in je hart naar ‘zin’. Naar vervulling. Naar hét doel, waar de Heere je voor heeft geschapen.
Want wat kun jij je nutteloos of doelloos voelen. Maar een leven met en voor de Heere heeft zin!
Eerlijk, ik kan het niet mooier maken… bij jou en mij past het woord: leeg! Weet je, er is Iemand waarbij het woord vol past. De Heere Jezus is vol van genade en waarheid! Tegenover de leegte van Prediker 1, lees je in Johannes 1 vers 14 over Hem, bij Wie een volheid van genade is. Onuitputtelijk.
Wat een tegenstelling, hè! Mijn daden, gedachten, leven… zó leeg. Maar Zijn daden en leven is vol-maakt. Deze Jezus heeft alles vol-komen vol-bracht.
- Zoek op Google de betekenis op van ‘Coram Deo’.
- Ga in gesprek met een ouder iemand die je goed kent en praat met elkaar over hoe je tegen het leven aankijkt? Breng Prediker 1:2,3 in het gesprek in. Herkent hij of zij het? Praat erover door.
Aleid Nijhof-Schreuder
