Op school ga je vooral met leeftijdsgenoten om. Tijdens een (bij)baantje heb je te maken met mensen met dezelfde interesses. In de kerk zit alles door elkaar: van kleine kinderen tot oudere mensen. Wat verwacht je als jongere van de kerk? En wat verwacht de kerk van jou? Colinde en Daniël gaan hierover in gesprek met ouderling van der Wilt. “Soms gaat een preek helemaal langs me heen, dan weet ik de volgende dag niet meer waar het over ging. En soms kan je een boodschap van een lange tijd geleden nog terughalen.”
Waarom gaan jullie eigenlijk naar de kerk?
Colinde: “Ik ben het gewend om naar de kerk te gaan, van jongs af aan doe ik dit. Ik ga naar de kerk, omdat ik meer wil leren over de Bijbel. Soms hoor ik leeftijdsgenoten om me heen zuchten: ‘De feestdagen komen eraan, moet ik weer naar de kerk.’ Daar kan ik niet echt over meepraten, ik vind het niet erg. De norm, als het gaat over dingen van de kerk, lijkt vaak te zijn: dingen van de kerk zijn saai. Ik ben het daar niet mee eens. Als vriendinnen er zo over spreken, voel ik me daarin weleens alleen. Ik ben daarom blij met de vriendengroep van de kerk.”
Daniël: “Op school hoor ik over allerlei verschillende visies, over bijvoorbeeld de Doop en het Heilig Avondmaal. Als ik al die verschillen hoor, ervaar ik dat ik mij thuis voel in mijn gemeente. Ook ik hoor regelmatig negatief praten over de kerk en de catechisatie. Het maakt mij niet zoveel uit wat anderen ervan vinden.”
Meneer van der Wilt: “Allereerst ga ik naar de kerk voor het Woord; voor een stuk Bijbeluitleg en om meegenomen te worden door de woorden die gesproken worden. Ik ga naar de kerk om versterkt te mogen worden in het geloof, door het Woord, maar ook door het Heilig Avondmaal. Afgelopen zondag ging de preek over de Heere Jezus, die Zijn kruis draagt. Je mag dan zicht krijgen op wat de Heere Jezus deed, ook voor jou. In de kerk gaat het dus ook om geloofswerking en geloofsversterking. Elke keer als ik naar de kerk ga, hoop ik dat ik er iets van mag leren. En ik hoop ook altijd dat de preek invloed heeft op de jeugd.”
Hoe blijven jongeren betrokken bij de kerk?
Daniël: “Ik vind het fijn dat er veel verenigingen zijn in de kerk, voor alle leeftijden. Er is ruimte genoeg om elkaar te ontmoeten.”
Meneer van der Wilt: “Als kerkenraad voelen we ons gedrongen om, als het kan, iets te doen voor de jeugd. In onze gemeente is er bijvoorbeeld elk jaar een rommelmarkt, waarmee we geld ophalen voor het goede doel. Die dag zelf is geweldig samenbindend. Er zijn veel jongeren die helpen achter de kramen. Ik vind echt dat jongeren het gevoel moeten hebben dat ze ergens bij horen. In onze gemeente is er een commissie ‘Jeugd en Gezin’. Deze commissie gaat onder andere over het mentoraat, maar ook over het kerkblad Jong Elim. Dit blad wordt vooral door jongeren gemaakt. Nieuwe leden stellen zich voor, er is aandacht voor activiteiten in de gemeente en er staan artikelen over de Bijbel in. Naast al deze activiteiten blijft het pijnlijk dat jongeren de kerk verlaten. Als ze niet meer onder het Woord komen, ben je ze menselijkerwijs gesproken kwijt.”
Hoe zien jullie de toekomst van de kerk?
Colinde: “Je ziet dat veel mensen weggaan, kerken worden kleiner. Ook al wordt de kerk kleiner, ik denk niet dat dat betekent dat je ook minder verbondenheid ervaart.”
Daniël: “De kerk zal vast kleiner worden, maar ik hoop dat allerlei activiteiten blijven bestaan. Wij ervaren dat nu als heel belangrijk. Over een aantal jaar hoop je dat zelf ook weer door te mogen geven aan anderen. Het is belangrijk om enthousiasme vast te houden en door te geven.”
Meneer van der Wilt: “De Kerk zal blijven tot de laatste dag. Wij hebben de taak om te doen wat we kunnen, ook om de gemeente in zijn breedte bij elkaar te houden. De Kerk zal blijven, we hoeven niet te wanhopen!”
Dit interview helemaal lezen? Kijk dan op bladzijde 8-11 van Daniël #11.
Lees meer over het magazine.
