Een gezin uit jullie straat is jaren geleden geëmigreerd. Totaal uit beeld verdwenen. Stel je voor dat na al die jaren alleen de moeder terugkomt. Het gonst door de buurt: “Heb je het al gehoord…?” Je komt haar tegen en je ziet het meteen: ze is voor het leven getekend. Dat ze alleen terug is, kan maar één ding betekenen. Ze heeft het ergst denkbare meegemaakt. Wat moet je zeggen? Wat zal ze zelf zeggen, denk je?
Bethlehem is in beroering. De stad gonst. Naomi is terug! Alleen. De mensen weten niet anders uit te brengen dan: “Is dit Naomi?” Weinig woorden. Veelzeggend. Ja, het is Naomi, maar niet Naomi zoals ze was vertrokken…
