De blijdschap die hij sinds kort in zijn leven ervaart, kan hij eigenlijk maar nauwelijks omschrijven. Arie de Ronde vertelt vol verwondering hoe God hém terugbracht bij Zijn Woord. “Eerst raakte ik de Bijbel alleen maar aan om in te pakken als ik ging verhuizen. Nu gaat er geen dag voorbij zonder dat ik erin gelezen heb. Alles wat een jaar geleden nog mijn leven bepaalde, is volstrekt waardeloos gebleken.”
Wat trok u de wereld in?
“Als getrouwd stel bezochten we lang niet altijd de kerkdiensten. Ook hadden we nog geen belijdenis gedaan. Belijdenis doen vond ik iets wat je moet doen omdat het in je hart zit, niet enkel in je hoofd en omdat je de leeftijd hebt om belijdenis te doen. Het geloof en de kerkgang is uit ons leven weggegleden. Het is geen stap geweest, maar een proces. We hebben God de rug toegekeerd.
Bij ons trouwen kregen we een trouwbijbel mee. Die kwam alleen uit de kast als we gingen verhuizen. Zo triest was het echt. Er lag stof op. De wereld op zich trok me niet zo erg. Eigenlijk heb ik netjes, maar Godloos geleefd. Ik heb altijd een grote prestatiedrang gehad, waardoor ik van de ene uitdaging in de andere rolde. Ik had feitelijk nooit tijd voor rust en bezinning. Uiteindelijk heeft dit ook mijn huwelijk gekost.”
Wat had u destijds kunnen helpen om in de kerk te blijven en wat kunnen wij doen om anderen erbij te houden?
“Spreek met elkaar, vanuit de liefde over alles rondom God en Zijn Woord. Ouders moeten hun kinderen niet alleen maar dingen verbieden, maar hun kinderen begeleiden. Het goede voorbeeld geven en een open dialoog aangaan. Vertrouw je kinderen, zodat ze jou ook vertrouwen. Praat veel met je kinderen vanuit de liefde van God.
Als ervaringsdeskundige wil ik jongeren oproepen om nauwkeurig te zijn in de keuze van je toekomstige levenspartner. Jongens en meiden in het café zijn het niet.”
Wat zou u willen zeggen tegen jongeren voor wie de kerk niet zoveel betekent?
“Een typische jeugdvraag is: ‘Waarom kan ik op zondag niet gaan zeilen, op het meer kan ik toch ook aan God denken?’ Dan leef je in twee werelden. Als je het serieus meent, wil je dit niet meer. Het geluk van de aarde is zo leeg. Vandaag beleef je het, morgen is het niks meer. Het heeft géén waarde en ik spreek uit jarenlange ervaring. Hoe jonger je bij God komt, des te kleiner is je ballast. Hij is veel meer waard dan een mooie carrière, een mooie auto of wat dan ook. Alles is betrekkelijk. Het heeft bij mij zesenzestig jaar geduurd voordat ik daar achter kwam.”
Dit interview helemaal lezen? Lees heel het artikel op bladzijde 8-11 van Daniël#5.
Lees meer over het magazine
