…Maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.
Dordtse leerregels, hoofdstuk 1 – artikel 16
Stil
onopvallend
statig
in uiterste concentratie
houdt hij zijn blik op één plek gericht
zijn hele houding laat zien:
‘ik zoek voedsel!’
Die concentratie.
Die duidelijke gerichtheid.
Die stille, statige houding.
Daar kunnen we iets van leren!
Als we de waterkant van de reiger verwisselen voor de kerkbank in jouw gemeente.
Wanneer jij daar neergestreken bent…
Kom jij daar ook met zo’n honger?
Is alles in jouw gericht op voedsel?
Geestelijk voedsel?
Dan luister je
biddend,
eerbiedig,
geconcentreerd.
Zelfs je blik dwaalt niet af…
Stel dat de reiger dat wel zou doen?
Dan had hij mij langs zien fietsen.
In een flits was zijn concentratie verbroken.
Zijn aandacht weggevlogen…
en het waardevolle voedsel wat zich in het water bevond,
zou hij niet opgemerkt hebben.
Zonder voeding had hij dan zijn weg moeten vervolgen.
Laat deze reiger jou tot een les zijn.
Ga jij zó, ijverig naar de kerk.
Met een vurig verlangen,
eerbiedig en nederig.
Geconcentreerd.
Niet alleen als een goede luisterhouding.
Maar omdat je zonder voedsel niet verder kan…
Aleid Nijhof
Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.
