“Mag ik van de Statenbijbels de grote met de mooie sloten?” Mijn vrouw en ik kunnen kwartetten met Bijbels. Formaten, uitgevers en kleuren. In onze zestig vierkante meter hebben we er genoeg voor een complete huisgemeente. Oman uit Iran zou graag een Bijbel willen, maar kan er alleen maar van dromen. En, laat dat nou net gebeuren…
Het is een simpel pakje dat Oman midden in de nacht in handen krijgt. Bruin papier, bij elkaar gehouden met een dun, rafelig touw. De Gever – een Man in stralend wit – zegt er niets over. Vlak voor de Iraniër wakker wordt, hoort hij nog de woorden “Blijf op Mijn weg”.
De volgende ochtend lijkt bij Oman alles in de soep te lopen. Je weet wel, zo’n ochtend dat de wekkerbatterij leeg is, iedereen tegelijk in de badkamer moet zijn en er vlak voor vertrek nog een kop koffie over tafel gaat. En als Oman uiteindelijk wil vertrekken – dat kan er ook nog wel bij – start zijn auto niet. Hij zwaait naar een willekeurige taxi en springt achterin.
“Ik vond de rit vanaf het begin al vreemd”, vertelt Oman later. “Ik was de enige passagier. Normaalgesproken is dat anders in Iran, soms zitten er wel vier anderen in de taxi die één voor één worden afgezet. Nu niet, ik was de enige.”
Als Oman op zijn bestemming is gekomen, haalt de chauffeur iets onder zijn stoel vandaan. Omans hart bonkt in zijn keel. Het is een pakje van bruin papier met dun rafelig touw. “Ik was zó verward dat ik de taxi niet heb zien vertrekken. Ik opende later het pakje en was in shock, het was een complete Bijbel. Ongelooflijk!” Thuis begon Oman het boek te lezen, te ontdekken en uiteindelijk zelfs te geloven…
Ongelooflijk. Wat een groot en minutieus plan van God voor een, tja, wat simpel en klein pakketje? Als Hij zóveel uit de kast haalt voor een Bijbel… Ik bekijk mijn kwartet-waardige verzameling nog eens goed en dank Hem voor de schat van het Woord.
Arco van Doleweerd
