En gij, Daniël, sluit de woorden toe en verzegel dit boek tot den tijd van het einde; velen zullen het naspeuren en de wetenschap zal vermenigvuldigd worden.
Daniël 12: 4
Overal horen ze het geluid van een maïshakselaar.
Hét signaal om op zoek te gaan naar overgebleven maïskolven.
Na even zoeken zijn hun rugzakken gevuld met goudgele maïskolven.
De maïsschat wordt gekoesterd.
Uitgezocht, gedroogd en veilig bewaard.
Dit zorgvuldig bewaren van maïs deed mij denken aan Daniël 12: 4.
Daniël moet de woorden die de Heere tot hem gesproken had, toesluiten.
Zorgvuldig bewaren.
Veilig verbergen.
Als een waardevolle schat.
Zoals het maïs, bij mij thuis.
Gekoesterd en nauwkeurig wordt bewaard.
Koester jij zo Gods Woorden?
Dan bewaar je zorgvuldig alles wat je hoort of leest.
Door ijverig te speuren kan je in deze periode veel overgebleven maïskolven vinden.
Zo belooft de Engel aan Daniël dat er mensen komen, die Gods woorden zullen naspeuren en onderzoeken.
IJverig en eerbiedig.
Zulke speurders zullen kennis ontvangen én hun kennis zal vermenigvuldigen.
God geeft Zelf kennis van het geloof tot de zaligheid.
En… Hij zal hun kennis óók vermeerderen.
Speur jij in Gods Woord?
Dit is een kenmerk van genade.
Hoor jij het geluid van de hakselaar of zie jij een lege maisakker?
Denk nog eens aan deze woorden...
Wat is jouw kostbaarste schat?
Ben jij een speurder?
Aleid Nijhof
Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.
