Gouden momenten op kamp

Maandenlang wordt er naartoe geleefd. Vaak wordt de vraag al gesteld in de eerste schoolweek. “Meester, gaan we dit jaar weer op kamp?” Hoopvolle blikken. Enthousiast door de verhalen die ze gehoord hebben van broers, zussen of anderen.

Maar meester, het duurt nog zo lang voordat het eind van groep 8 is!” Vaak knik ik instemmend. “Het duurt nog heel, heel erg lang!” Maar ik weet dat het jaar voorbijvliegt en voor ze het weten is het zover, groep 8 gaat op kamp!

Het kost de nodige voorbereiding, maar als we eenmaal de karren vol hebben geladen, de auto’s vol zitten en we uitgezwaaid worden door ouders, leerlingen, meesters en jufs en we al toeterend de straat uitrijden, weten we het zeker, het feest is begonnen!

En een feest is het! Vele sportieve activiteiten wisselen elkaar af, samen eten, samen zingen, slapen, of juist niet. Het zijn vele gezellige momenten. De kinderen genieten, de lachende gezichten, vermoeide blikken aan het einde van een dag, dit is waar we het voor doen.
En tussen al die gezelligheid zijn er ook van die gouden momenten. Momenten dat het heel rustig is rondom het kampoord. Overal zitten groepjes kinderen in het gras, aan picknickbanken of op stoelen onder de bomen. Een geopende Bijbel op schoot. Samen wordt er gelezen uit Gods Woord op een stralende dag. Samen nadenken en in gesprek gaan over het Woord. Een moment van bezinning en rust. Mooie gesprekken over het doorgeven van Gods Woord. Noach bouwde de ark. De mensen zagen wat hij deed en iedere hamerslag was een boodschap. Hoe doen wij dat? Kunnen mensen aan ons zien dat we christen zijn? Wat dragen wij uit, ook deze kampdagen?

In de avond heeft de zon plaatsgemaakt voor regen en onweer. Maar dat mag de pret niet drukken. In onze gezamenlijke tent komen de muziekbundels tevoorschijn en terwijl buiten de donder rommelt en de regendruppels tikken zingen we samen.

En voor we het weten zijn de drie dagen weer voorbijgevlogen! Het moment van opruimen, tassen inpakken, tenten leegvegen en op naar huis! Moe maar voldaan vertrekken de kinderen met hun bagage weer naar huis. Het waren drie onvergetelijke dagen. En ik hoop dat er iets van die gouden momenten in hun rugtas is meegegaan.

Lees verder in het magazine.

Thema

Dit artikel valt onder een van onze basis thema's: