Het madeliefje en een eend

Een nieuwe les uit de natuur.
Deze keer kon ik niet kiezen.
Want hoe meer ik om me heen kijk...
hoe meer moois en waardevols me buiten opvalt
Er is er zoveel te ontdekken, te overpeinzen in Gods Woord en in Gods (her)schepping!

Mijn zoon! merk op mijn woorden, neig uw oor tot mijn redenen. Laat ze niet wijken van uw ogen, behoud ze in het midden uws harten. Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de uitgangen des levens.
Spreuken 4: 20-21, 23

Je kent ze vast…
Het madeliefje.
Een klein wit bloemetje met een geel hart.
Elke morgen kom ik ze tegen als ik met mijn zoontje naar school loop.
Vaak hebben ze dan nog een ‘gesloten houding’.
De bloemblaadjes dicht.
Kleine, witte, dichte knopjes in een groen speelveldje.
Iedere avond, als het donker wordt, sluiten zij hun blaadjes.
En als de zon weer schijnt?
Dan vouwen ze hun bloemblaadjes weer open.
Wat een les voor ons!
Om je af te sluiten voor het donker...
Je ogen naar binnen te richten,
als verweer tegen de duivel en alle verleidingen die op je afkomen.
Feilloos kennen de madeliefjes het verschil tussen het duister en het zonlicht.
Weet jij het verschil?
En behoed (bescherm) jij je hart?

Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende; en regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren. Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging. Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.
Psalm 78: 23-25 en 32

Eenden observeer ik tijdens mijn fietstochtjes...
Ik kijk naar ze als ik op het bruggetje sta...
één voor één belanden stukjes brood naast de eenden in het water.
Maar weet je wat me opvalt?
Nog nooit heb ik hun kop omhoog zien gaan.
Ze checken niet wie hun brood komt bezorgen.
Maar hebberig en fanatiek schrokken ze zoveel mogelijk op.
Hun kop staat altijd horizontaal.
Of ze kijken morrelend naar beneden.
Druk wroetend in de slootkant of het water.
Van wie kreeg jij vandaag je brood?

Ben jij een horizontale zoeker?
Dan is jouw gedrag als dat ’t gedrag van zo’n eend.
Of lijk je op een madeliefje?
Deze kleine bloem, richt altijd haar bloemkopje naar boven.

Aleid Nijhof

Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.