Het water en een vogeltje

Serie 'Meer leren door het boek van de natuur' #29 Het water en een vogeltje

De ziel die aan verkwikking denkt,
zoekt dringend een fontein-
Een bron die altijd water schenkt,
zo helder, koel en rein.
John Ryland

Ik hoor stilte
en
een vogeltje
ritselen,
schuifelen,
scharrelen.

Zacht gespetter
en geplons,
glinsterende druppels
die dwarrelen
in het rond...**

Verborgen onder planten, scharrelt het vogeltje.

Dit vogeltje doet mij denken aan een schuwe zondaar.
Iemand die stil, vol gebrek, dorstig en bevreesd zijn weg gaat.
Nederig op zoek naar vrede met God.
Daar vindt hij een zaadje, hier een graantje…
Maar niets is er waar hij echt tevreden mee is.
Niets kan zijn ziel verzadigen, zijn dorst stillen.
Zo verlangend en bedelend ontdekt hij… water!

Verborgen achter planten, komt het vogeltje bij water.

Het water en het vogeltje doen mij denken aan een ontmoeting tussen de Heere en een ziel.
Dit is verborgen.
Iets van stilte en achter gesloten deuren.
Wat kan je aan het zoeken, aan het scharrelen zijn in Zijn Woord.
Verlangend, dorstend ga je naar de kerk.
Wat groot als je, geleid door de Heilige Geest, dan iets mag zien van die schittering van Water.
Levend Water.
Een Fontein vol water…

Verborgen voor mij, was het vogeltje bij het water.

Heeft hij alleen naar het water gekeken?
Of misschien zijn pootjes afgespoeld?
Zou hij gedronken hebben?
Of zou hij zich in het water hebben schoongespoeld?

Ik weet niet wat er bij het waterbadje gebeurde.
Het vogeltje heeft mij niets verteld.
Toch weet ik zeker dat dit vogeltje het water gevonden heeft.
Zijn natte pootjes maken een spoor op de tegels.
Zijn verenlijfje glanst in de zon.
Opgefrist, verkwikt, vernieuwt, gelaafd vervolgt hij zijn weg.

Aleid Nijhof


Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.

Thema

Dit artikel valt onder een van onze basis thema's: