In dienst van de Ander

In dienst van de Ander

Midden in een drukke stad rijdt een ambulance. Iedereen gaat snel aan de kant, op een paar mensen na. Tergend langzaam steken zij de straat over, zodat de ambulance af moet remmen. Respectloos, vind je niet? Meneer Lock maakt zulke situaties regelmatig mee. Als ambulancechauffeur probeert hij zelf altijd een respectvolle houding te hebben naar zijn patiënten: “Zodra je als hulpverlener bij iemand binnenstapt, ben je daar te gast”.

Wat houdt uw werk als ambulancechauffeur precies in?
“Ik werk als ambulancechauffeur in regio Rotterdam Rijnmond. Dit werk doe ik inmiddels al twaalf jaar. Samen met de verpleegkundige vorm ik een team. We komen vaak binnen in een crisissituatie. De verpleegkundige is medisch verantwoordelijk en beslist of de patiënt vervoerd moet worden. Ondertussen sluit ik de patiënt aan de monitor. Ook organiseer ik de logistieke dingen rondom het vervoer, het is mijn taak om de patiënt veilig te vervoeren.
De aanname-eis voor ambulancechauffeur is een groot rijbewijs C en EHBO-diploma met reanimatie en AED. Toen ik begon met dit werk heb ik een opleiding aan de ambulance-academie gevolgd. Dit was een combinatie van werken en leren. Je leert medisch assisteren en rijtechnische vaardigheden.”

U maakt als hulpverlener ingrijpende dingen mee. Hoe gaat u daar mee om?
“Op medisch gebied valt het eigenlijk mee, dit kan ik van me afzetten. Emoties komen bij mij harder binnen. Ik weet nog goed dat we een keer een mooi kindje met rode krulletjes moesten vervoeren. Ik zal het nooit meer vergeten. Hij had een epileptisch insult, waar hij niet meer uitkwam. Een arts en verpleegkundige reden mee. Zij gaven het kind medicijnen en legden hem aan de beademing, om het insult te stoppen. Dit ging allemaal goed en medisch gezien was alles onder controle, maar ik zag de moeder breken. Dan sta je zelf ook met een brok in je keel en tranen in je ogen.”

Weten collega’s dat u christen bent en krijgt u daar respect voor?
“Mijn collega’s weten dat ik christen ben. Ik ben open en eerlijk en wind daar geen doekjes om. Ze zien het ook als ik bid voor het eten. Ook heb ik wel eens gesprekken over bijvoorbeeld normen en waarden. Ik leg dan uit wat er in de Bijbel staat. Vaak reageren mensen dan: ‘Dat is jouw mening’. Ik keer dit dan om en vraag waarom mijn mening niet belangrijk is en hun mening wel. Soms ontstaan er hierdoor gesprekken. Sommige collega’s willen meer weten over wat het geloof inhoudt. Ik merk dan dat het echt lastig blijft om dit goed uit te leggen. Toch heb ik regelmatig fijne discussies. Ik weet alleen niet wat het bij de ander uitwerkt, dat mag ik ook aan God overlaten. Maar ze hebben er wel iets van gehoord.”

Meer lezen van het gesprek met ambulancebroeder Lock? Lees heel het interview op bladzijde 8-11 van Daniël#20.

Lees meer over het magazine.

Thema

Dit artikel valt onder een van onze basis thema's:

Lees meer: