“De woorden ‘mij’ en ‘mijn’ vertellen meer over de mens, dan duizend theologische boeken ooit zouden kunnen doen”
Dit citaat trof mij. De woorden ‘mij’ en ‘mijn’ lijken onschuldig, maar ze vertellen veel over ons eigen hart. Het zijn woorden die vaak de wortel zijn van ruzie, oorlog, geweld en onrust. Ons hart heeft de neiging om zich dingen toe te eigenen. Om ervan vervuld te raken. Om er alles voor te willen doen.
Begrijp me goed: nergens in de bijbel wordt het verboden om iets te bezitten. Maar zelfs de beste dingen kunnen een verkeerde plaats in ons hart innemen. Iemand met veel levenservaring zei eens tegen mij: “Elke keer als je iets koopt dan denk je dat daarna alles anders zal zijn, beter. Maar elke keer kom je erachter dat dit toch niet zo is.” Herkenbaar?
Alles wat deze aarde te bieden heeft kan ons hart niet vervullen. “Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in U” schreef Augustinus lang geleden.
Binnenkort is het Pinksteren. Het feest van de vervulling.
Staan de woorden ‘mij’ en ‘mijn’ nog centraal in jouw leven?
Of zie je ernaar uit dat de Heilige Geest in jouw hart Zijn intrek neemt?
Rens van Rossum
