Het is buiten ijskoud als wij bij de pastorie van ds. W. A. Zondag aankomen. We worden warm en hartelijk ontvangen en al snel zijn we in gesprek over het onderwerp ‘bomen’. Ds. Zondag weet er zelf veel van, zowel van het geestelijke, als het natuurlijke. “Als je twijfelt of God er is? Ga dan maar eens bij een boom staan. Majestueus!”
Heeft u iets met de natuur? Kunt u dat uitleggen?
“Ja, de natuur is prachtig. Het is een plek waar je Gods aanwezigheid mag opmerken. Ik kan mij verwonderen over al dat moois. Kijk bijvoorbeeld naar de dierenwereld en zie hoe alles in de natuur groeit en bloeit. Voordat ik dominee werd, woonden wij in Nunspeet. Ik genoot altijd van de bossen. Er zijn zoveel verschillende bomen, waaraan de diverse seizoenen duidelijk zichtbaar zijn. Wonderlijk!”
Heeft u ooit iets van een boom geleerd?
“Halverwege het eerste jaar aan de theologische school had ik het best moeilijk. Het verschil tussen de tijd voor en tijdens de opleiding was groot. Dominee A. Schot preekte destijds een keer over de palmboom uit Psalm 92: God legt een last in de kruin van deze boom om diepere wortels te geven. Zelf heb ik toen echt ervaren, dat ik ook die last kreeg en dat ik met de opleiding door moest gaan. Zo kon ik die last geduldig dragen in het vertrouwen dat de Heere de kracht zou geven en om mij ook dieper te laten wortelen.”
Kunt u iets vertellen over de symbolieke betekenis van bomen in de Bijbel?
“Een treffend beeld dat ook in de Bijbel voorkomt, is het enten. Enten houdt in, dat rassen worden gecombineerd door bijvoorbeeld de wortels van een sterk ras te verbinden met de vruchten van een ander ras. Later is er bijna niets meer te zien van het enten. Hieruit kunnen we een les trekken: we moeten worden afgesneden van Adam en geënt worden in Christus, één met Hem worden. Vanuit die verbintenis kunnen we sap uit Hem halen en zo vrucht dragen. Er zijn ook ranken die aan Hem verbonden zijn maar geen vrucht dragen. Daarvan zegt Jezus Zelf: Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage. (Johannes 15:2). Dat reinigen ziet op het snoeien.”
Wat is het nut van snoeien in het geestelijk leven?
“God snoeit door (geestelijke) tegenslagen. Het nut van snoeien is, om een mens te laten zien wie hij in zichzelf is en dat hij tekortschiet in de heiligmaking. Dit snoeien drijft uit naar Christus. Denk ook aan Zondag 10: ‘Hij schikt het kwaad ons toe’. Dan wordt het snoeien een medicijn tegen wereldliefde. Dan zal er een verlangen komen naar het hiernamaals. Augustinus vergeleek dit met het strooien van bittere kruiden door het eten, zodat het eten niet te lekker zal smaken. Zelfs onze zonden kan God gebruiken om te snoeien, denk maar aan de verloochening van Petrus. Hij snoeit om te gaan doorleven: Hij moet wassen en ik minder worden.”
Meer lezen? Lees heel het interview op bladzijde 8-11 van Daniël #4 (2024).
