De Bijbel binnen bereik! Jij hebt vast wel een Bijbel. Een Bijbel in je eigen taal. Dat lijkt vanzelfsprekend. Maar dat is het niet! We spreken erover met Ds. C. Sonnevelt. Predikant in Poederoijen en oud-zendingspredikant onder de Izi’s in Nigeria.
U heeft ruim 10 jaar gewerkt als zendingspredikant onder de Izi’s. Wilt u iets vertellen over uw roeping?
“Op 7-jarige leeftijd heb ik een ernstig ongeluk gehad. Ik was een aantal dagen bewusteloos. Toen ik bijkwam heb ik de Heere een gelofte gedaan. Als ik beter zou worden, dan zou ik in de zending gaan werken. Na tien weken was ik weer beter. Het leven ging door. Ik stopte de gelofte weg. Ik wilde het vergeten, maar God vergat het niet. Tien jaar later moest ik het verliezen voor de Heere. Dat was de beste dag in mijn leven. De vraag bleef over: ‘Hoe kan ik genade vinden voor God?’ De gelofte kwam weer duidelijk terug. Het werd de vraag van mijn hart: ‘Heere, mag ik U dienen in de zending?’
Ik ging theologie studeren in Utrecht. In die tijd bezocht ik een jongerenbijeenkomst waar dhr. J. Commelin sprak. Commelin was de eerste zendingswerker in het Izi-gebied. Hij sprak over Ezechiël 34 vers 6: Mijn schapen dolen op alle bergen en op allen hogen heuvel, ja, Mijn schapen zijn verstrooid op den gansen aardbodem; en er is niemand die ernaar vraagt en niemand die ze zoekt. Op die middag is het volk Izi op mijn hart gelegd. De Heere bevestigde dit door tot mij te spreken uit Zacharía 10 vers 9: En Ik zal hen onder de volken zaaien en zij zullen Mijner gedenken in verre plaatsen; en zij zullen leven met hun kinderen en wederkeren.
De Heere beproefde mijn roeping. Ik werd afgewezen bij de Theologische school in Rotterdam. Ik had de neiging om op te geven. Maar de Heere sprak opnieuw tijdens een leespreek. De boodschap was dat de Heere werkt door Zijn Woord en Geest. Als wij het Woord niet naar de heidenen brengen, dan laten we hen over aan het eeuwige verderf. Opnieuw moest ik naar Rotterdam. Ik werd toegelaten tot de Theologische school. Twee jaar later werd ik uitgezonden als zendingspredikant onder de Izi’s.”
Wat is u het meest bijgebleven wat betreft Bijbelverspreiding?
“Mensen waren zo gemotiveerd om de Bijbel te lezen. Ruth Nwebonyi, de vrouw die voor ons de was deed, las haar gezin en haar blinde moeder voor. Zelf was ze analfabeet en volgde de leesles. Ze las Johannes 3 vers 16. Woord voor woord. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Er ging een wereld voor hen open!
Op de Bijbelschool woonde een jongen. Zijn naam was James. Hij werd erg ziek. Als hij thuis zou wonen, zou hij op de ‘farm’ moeten werken. Dit kon hij lichamelijk niet aan. Hij was blij dat hij op de Bijbelschool mocht blijven. De Bijbel was zijn vriend. Die twee waren onafscheidelijk. Waar James was, was zijn Bijbel. Op een dag zat James na de les nog achter in het lokaal. Hij las uit zijn Bijbel. Ik vroeg hem: ‘Wat wil jij later worden?’ Hij antwoordde: ‘Ik zal niet oud worden dominee.’ Deze uitspraak was opvallend. In Afrika zeggen mensen nooit dat het niet goed met ze gaat. James wel. Hij zag de werkelijkheid onder ogen. Hij bracht de dag door met het lezen uit zijn Bijbel. Zo bereidde hij zich voor op de eeuwigheid.
In een naburig dorp werd na een conflict een sergeant van de politie vermoord. De politie reageerde hierop met een wraakactie. Het grootste deel van de dorpelingen sloeg op de vlucht. De kerkmensen niet. Zij waren hier niet bij betrokken. Het gevolg was echter wel dat juist zij opgepakt werden. Ze werden in de gevangenis in Abakaliki gestopt. De situatie in de gevangenis in Nigeria was vreselijk. Er is van alles geprobeerd om deze mensen vrij te krijgen. Uiteindelijk kregen we toestemming om te preken in de gevangenis. Eerst preekten we voor de gemeenteleden. Steeds meer gevangenen sloten zich aan. Er ontstond een kerk in de gevangenis. Het evangelie kwam en komt voor overtreders en boeven!”
Meer lezen? Lees heel het thema-artikel op bladzijde 8-12 van Daniël #22 (2023).
