Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij.
1 Korinthe 3: 9
Het pad houdt op.
Voorzichtig test ik de bodem van de stoppelige maisakker.
Het is droog, stevig.
Ik stap op de akker
de verdroogde stoppels knerpen onder mijn schoenen
al lopend, bekijk ik de grond
tussen de dode maisstengels
schieten graspolletjes en weideplantjes op.
Vanaf het pad, leek de akker groen…
maar toch is ‘t niet meer dan een droge maisstoppelakker.
Een sprong
en ik beland op een ander zandpad.
Naast me, rijdt een trekker.
De boer is bezig,
nauwkeurig rijdt hij een vaste route over de akker,
niets wordt overgeslagen,
elke meter grond wordt geploegd.
Iedere centimeter…
gitzwart.
En opeens weet ik waar ik over schrijven wil:
over akkerharten
en ploegen,
en waarom dat zo nodig is…
Harten zijn als akkers.
Die eerste akker leek vanuit de verte zo groen,
maar van dichtbij is het een verdroogde, verwaarloosde akker.
Zonder voorbereiding zal deze akker geen vruchten dragen in de zomer.
De tweede akker is een bewerkte, geploegde akker.
Alles heeft de Landman blootgelegd.
Niets is verborgen voor Hem.
Door het ploegen komen er steeds nieuwe zonden boven.
Wat blijft er over van oude maisstoppels en kiemplantjes?
Niets
alleen zwarte, zwarte grond…
Zo zorgt de Landman Zelf dat het zaad van Zijn Woord in een goede, bewerkte akker valt.
Zoals Hij eens het hart van Lydia opende.
‘Zo’n hart is door Zijn Geest geopend, opgewekt en bekwaam gemaakt.’
Deze Landman gaat nog door met Zijn werk.
Elke zondag stuurt Hij Zijn knechten naar de akkers.
God onderwijst Zijn knechten op welke manier zij de akkers bewerken moeten. (Jesaja 28: 24-26)
Hij is een nauwkeurige en volmaakt wijze Landman.
Een rijke oogst is tot eer van de Landman.
Dáárom moeten akkers nauwkeurig en grondig geploegd worden…
Echt, alleen bewerkte akkers dragen vruchten!
Aleid Nijhof
Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.
